tag:blogger.com,1999:blog-58314425821924826682024-03-13T11:01:23.834+05:30WIHASITHA ---විහසිත----හසිත යනු සිනහවයි. විහසිත යනු වඩාත් අලංකාරවත් වූ සිනහවයි. මෙහි ගොඩවැදුනා වූ ඔබගේ සිනහව වඩාත් ඔප් නැංවීම මාගේ ප්රාර්ථනාවයි !Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-18141342467545895902018-02-15T22:34:00.000+05:302018-02-15T22:36:55.027+05:30සිතක අමුත්ත<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNXYauySSiv216D6RpoJWMNqG1BmI00CkutOtuGRywCI5oLc6wUJY6gosVriDeaWBeXWXNrFnDg3G2EgbDcL6YBwwDm-_zKPjk-f_hEyyRZAukkSIfcNiZ2bolXlkzkb_Cb06_rlx1L34/s1600/Crying.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="201" data-original-width="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNXYauySSiv216D6RpoJWMNqG1BmI00CkutOtuGRywCI5oLc6wUJY6gosVriDeaWBeXWXNrFnDg3G2EgbDcL6YBwwDm-_zKPjk-f_hEyyRZAukkSIfcNiZ2bolXlkzkb_Cb06_rlx1L34/s1600/Crying.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
පිණි මත උදය තණ පලසක ඇති ගෑවී<br />
කොපුලත සුමුදු කඳුලක පහසින් පේවී<br />
මදහස නොමැති වුවනක සුසුමක් පාවී<br />
හදවත සියුම් රිදුමක් සුවයක් වේවීSrimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-20292211241603462052012-02-24T00:35:00.000+05:302012-02-24T00:35:44.912+05:30අච්චුව......පෙර වුන දෙයකි මෙය විසිහත් වසරකට<br />
ගුරු මහතෙක් සිටිය නොපැසුන ඉස නිකට<br />
හර බර ලෙසට ගැවසුන පාසල අවට<br />
කර තම රාජකාරිය අකුරට ජයට<br />
<br />
උදයේ හවස මාපිය ගුරුනට වැඳලා<br />
විලි බිය ඇතිව හැදුනේ පොඩි දා ඉඳලා<br />
කිති කැවි නැතිලු හද මල් හීසර වැදිලා<br />
මේ ගුරු තරුව මේ වන තෙක් නෑ බැඳලා<br />
<br />
උස මිටි කෙට්ටු කලු සුදු හා ටිකක් තර<br />
ගොයිගම කරා බඩහැල සහ වහුම්පුර<br />
එක එක ලඳුන් ගෙන් පැමිණුන කේන්දර<br />
පිරිලා තිබිනි ලොකු පන් මලු දෙකක බර<br />
<br />
පරිචාරිකාවක් ගෙන එන්නට පාද<br />
මතු විය විටින් විට කුළ මල ගැන බේද<br />
පැටලුනි පසු කලක මේ හබයට මාද<br />
එබැවින් දනිමි විස්තර ගැන වුන සාද<br />
<br />
අවසානයෙදි අඟනක් තෝරා ගත්තේ<br />
දෑවැදි හොඳයි කුළ මල ඇත සම තත්තේ<br />
සුරතල් පෙනුම එතුමගෙ හිත අර ගත්තේ<br />
ඉරිදා උදේ ගමනට දින දා ගත්තේ<br />
<br />
(මතු සම්බන්ධයි...........................)<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-7961139427345986372011-08-27T22:38:00.000+05:302011-08-27T22:38:06.582+05:30Happy Birth Day....අටවෙනි මාසෙ විසිහත් වෙනිදට යෙදුන<br />
මේ ලොව එළිය මුල් වර ඔබ නෙත ගැටුන<br />
දිනයයි අපේ නැන්දම්මා හිනා උන<br />
මා වෙනුවෙන්ම ඔබ මෙලොවට තිළිණ වුන<br />
<br />
කියුටෙක්ස් ඇඳුම් සැන් පවුඩර් වලට වඩා<br />
මගෙ කවි ඔබට රසවත් බව නිතර දොඩා<br />
තිබෙනා නිසා ඔබ ගැන කවි කැකුළු කඩා<br />
අමුණමි මදක් අමතක කොට සියළු විඩා<br />
<br />
සුව විඳ පුංචි මාලිගයේ අපට සැදූ<br />
දරු දෙදෙනෙකුගෙ සුරතල් මා වෙතට පිදූ<br />
අප හැම දෙනට පෙම්වත් බව නිතර බෙදූ<br />
වේවා සුභ උපන්දිනයක් ඔබට සුදූ.......Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-46493005104577131722011-08-07T07:45:00.000+05:302011-08-07T07:45:09.110+05:30ඒක් පූල් දෝ මලික්.......යන්තම් තුරුණු විය දකිනා ඒ කාලේ<br />
දැහැමෙන් සෙමෙන් මම හිටියා ඉස්කෝලේ<br />
හදිසියෙ මතක සිතිවිලි නැග ආ වේලේ<br />
ලියනෙමි යළිත් සිහිවෙන්නට මා බාලේ<br />
<br />
විදු පියසට පැමිණි ගන්නට සකල කලා<br />
කවුරුත් හැඳින් වුවෙ ඈ ලෙස නෙරංජලා<br />
බැලු විට කෙනෙක් දෙස යන්තම් හිනා වෙලා<br />
යන බව නිසැකමයි හදවත් සලිත වෙලා<br />
<br />
හැටියට මතක හිටියේ නව වැනි වසරේ<br />
රුව ගුණ වරුණ ගැන පාසැල තුළ පැතිරේ<br />
ඇය ගැන සිතුම් සැම හදවත් වල ඉතිරේ<br />
කොල්ලන් සිහිනෙනුත් පැතුවා ඇගෙ කතිරේ<br />
<br />
ගෙනැවිත් ඇයට ටොපි චොකලට් අඹ රඹුටන්<br />
නාරං හිඹුටු දං හා ලැබුණොත් සිදරං<br />
නිතරම දුන්න හින්දා සෙනෙහස සමගින්<br />
ඇගෙ සිත සැනසුවා විටකදි තරිඳු ලඟින්<br />
<br />
දින සති මාස මේ විලසට ගත වෙද්දී<br />
මේ පෙම් පැළය හෙමි හෙමිහිට දළු ලද්දී<br />
නිතරම අහන්නට වෙයි මේ වැනි සිද්දී<br />
ඇගෙ සිත තවත් අතකට යනවා පැද්දී<br />
<br />
සිත අග පිපුණ මල නෙලනට සැමට හොරා<br />
බොහො දෙන දත කෑව දින සති මාසපුරා<br />
එනමුදු එසිත ගෙනයන්නට මලිඳු කරා<br />
ඉසුරුට හැකි වුණා පෙම් නිම් වළලු ඉරා<br />
<br />
විටකදි ඈ මටත් සිනහාවක් පෑවා<br />
හදවත කොණක යන්තම් කිතියක් ආවා<br />
අද මෙන් එදත් මට බැරි හින්දා ඕවා<br />
මට නම් එපා අපි ඕවට නෑ කීවා<br />
<br />
එක හට්ටියක් හැඳි දෙකකින් කන බවට<br />
සාධක සමග තොරතුරු ලැබුණත් එමට<br />
ඒ බව නොතේරුණෙ පූරුවෙ කළ පවට<br />
මෙය උපහැරණයකි ආලය අඳ බවට<br />
<br />
මේ ලෙස මාස තුන හතරක් ගෙවිල ගියා<br />
පෙම් කවි සඳැස් ලිපි එතෙරින් මෙතෙර ගියා<br />
හදිසියෙ රංඩුවක දසුනක් නෙතෙහි තියා<br />
දිවුවා එදෙස වනපොත් හැම පසෙක තියා<br />
<br />
තුන්වන ලෝක යුද්ධය ඇරඹුන විලසේ<br />
කොල්ලන් දෙදෙන ගුටි ඇණ ගන්නට සැරසේ<br />
දෙන්නට ලැබුන ලියුමක් අත්වල දිලිසේ<br />
හේතුව විමසමින මම එතනට පිවිසේ<br />
<br />
ඒ මල මගෙයි !!!! පවසන විට ඉසුරු තුටින්<br />
හිමිකරු මමයි පිටවුනි අනෙකාගෙ කටින්<br />
වලියට පෝර එයි ටික ටික වටින් පිටින්<br />
නවතා ගන්න පිහිටක් නම් නැත අවටින්<br />
<br />
ලියුමේ යටිපැත්තෙ ඇඳ ඇති පුංචි මලේ<br />
තිබුණේ අඩකි , ඉතිරිය ඇත අනිත් කොලේ<br />
මගෙ දෑසටම මේ සිද්ධිය දැකපු වෙලේ<br />
පැන්නා මැදට ඉවසාගෙන අසන් මලේ<br />
<br />
ගුටි ඇණගන්න පෙර පොඩ්ඩක් බලල හිටින්<br />
සිද්ධිය පෙනේ ඔය ලියුමේ අකුරු යටින්<br />
එකවර ලියුම් දෙක ලියලා හිතේ තුටින්<br />
උඹලට කවා ඇත තණකොල ගෝනි පිටින්<br />
<br />
එකම කොලය අරගෙන ඉරලා දෙකට<br />
ආදර හසුන ලියලා දෙන්නට එකට<br />
සැන් පොඩ්ඩකුත් ඉහලා සුවඳට යසට<br />
ගැස්සුනි වැඩේ !!! දෙන්නට බැරි වුණි තිතට<br />
<br />
ලිපි දෙක මාරු වී ඇත දෙන්නට දුන්න<br />
හේතුව මෙයයි දෙන්නා ගුටි ඇණ ගන්න<br />
මල්ලිට , ලියුම් ගෙනියපු නොම වරදින්න<br />
සිද්ධිය තවත් තිබුණා බොහො දුර යන්න<br />
<br />
බොහො දෙන තීව මුත් මේ ගැන මගේ කණේ<br />
මගෙ කරුමයට පිළිගන්නට නොහැකි වුණේ<br />
ඇත්තට දැනුයි මගෙ ඇස්දෙක විවර වුණේ<br />
තරහා නොවෙන් මගෙ මිතුරේ මගේ පණේ<br />
<br />
දැන් නම් මචං දෙන්නම එක බෝට්ටුවේ<br />
හොර පෙම් පුවත් කවදා හෝ මාට්ටුවේ<br />
පාසැල් පෙම නිමා විය තුන් කාට්ටුවේ<br />
දුර දිග ගියා නම් දත කට පූට්ටුවේ<br />
<br />
මෝරපු නමුත් ලඳ බොලඳයි කොයි වේලෙත්<br />
කෙල්ලන් අද මෙන්ම චපලයි ඒ කාලෙත්<br />
අත් විඳ තිබේ මේ වැනි දේ මා බාලෙත්<br />
පාරෙදි මගදි පමණකි නොව ඉස්කෝලෙත්<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-89743605698507191702011-05-16T23:57:00.000+05:302011-05-16T23:57:43.790+05:30වෙසඟේ ඔකඳ වෙමු!!!!අජපල් නුග මුලදි කාමුක ඇස මානා<br />
ලෝනා වෙත පැමිණ, රැව් නගමින් වීණා<br />
රඟදුන් මර දූන් පැරදුව හැටී පානා<br />
වෙසඟේ ඔකඳ වෙමු සදහම් ගඟ පීනා......Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-53099701187175676262011-04-23T12:38:00.000+05:302011-04-23T12:38:43.013+05:30ආයුබෝවන් දයාබර රැකියා ස්ථානය!!!!තුන් වසරක්ම වැඩ කළ වෙහෙසී ජයට<br />
මේ තැන තව මිණකි!!!! දිදුලන මිණි පුරට<br />
යම් යම් කරුණු හින්දා පැමිණුන පෙරට<br />
සමු ගන්නා දිනය යෙදිලා ඇත හෙටට<br />
<br />
අයි ටී මැනේජර් පදවිය හොබවන්න<br />
තුන් වසරකට පෙර මම ආවා ඔන්න<br />
ඒ කාලය තුලදි වෙහෙසී උර දුන්න<br />
මට නම් පෙනේ පඩි ටික ඉහලට පැන්න<br />
<br />
මොනවා කළත් කවුරුන් මොනවා කීවත්<br />
බෙර වල පලු නොමැති යයි මැසිවිලි පෑවත්<br />
ඇස් පිට පෙනෙද්දී කළ වැඩ වල මාවත්<br />
නොකියා නොහැක මේ දැක මගෙ කට කෑවත්<br />
<br />
එක බත් පතේ කා එක පැදුරේ වෙසෙමින්<br />
දුක සැප වෙහෙස එක ලෙස ඉවසා දරමින්<br />
සොහොයුරු කැළ හිටපු මා අසලම සරමින්<br />
සිහිවී නෙතට කඳුලක් එනු දැනුනි සෙමින්!!!<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-87521434659021279722011-02-09T11:49:00.000+05:302011-02-09T11:49:07.634+05:30ඇයි මේ?????කාලය මදි වුනා හින්දා වැඩ අදික<br />
කවි ලියමන ගියා පසුවට එකින් එක<br />
වෙන මොකවත් නෙවේ මට නම් හිතට දුක<br />
උන්නද මළා දැයි කවුරුත් නොබැලු එකSrimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-37014568615576984042010-09-26T11:20:00.002+05:302010-09-26T11:20:05.258+05:30මතකය!!!!!<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;">කාලය ගෙවුන පෙරදා පෙම් සිතක බැඳී</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;"><br /></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;">ආලය පෑම කාලය වෙනුවෙන් පැරදී</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;"><br /></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;">ආලය පාන රැස්වී පෙම් කුරුළු පොදී</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;"><br /></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;">දුටු සඳ සෙනේ සිතුවිලි යලි වේ අවදී</span>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-87429693443714633962010-08-21T08:27:00.001+05:302010-08-21T17:35:26.134+05:30Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-86449862306606043212010-07-28T18:55:00.002+05:302010-07-28T18:55:14.467+05:30නැත ලොවේ අන් රසඳුනා ...(අවසන් කොටස)<br />
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දොඹ කොල ඇල්ල ලඟ රැඳි ආදර රැල්ල</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
වියැකී යන මොහොත එයි අල්ලෙන් අල්ල</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දිවි නහගනු බලා කොලු සමගින් කෙල්ල</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දුක්බර හඬක් නැගුවා දොඹකොල ඇල්ල</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අවසන් තත්පරය දිවිමග පැමිණ තිබේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
යලි මා නොදක්නෙමි ඔය සුදු මුහුණ ඔබේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
මා මිය ගියත් සිත ඔබ ලඟ නිතර තිබේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අප පෙම් වදන් මේ අවටම රැඳී තිබේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
වස බෝතලය ජනකගෙ මුව ලඟට ගියා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
බෝතල් බාගයක් මොහොතින් බඩට ගියා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
ඉතිරිය රැගෙන මධුමාලිගෙ අතේ තියා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
මරණය එන තුරා සිටියා දෑස පියා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
බොන්නට හැදුව මුත් වස මේ රුවැති ලඳ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දැනුනා සැරට ඒ වස වල තිබෙන ගඳ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
සිහිවුනි නැවත මව දුන් කිරි වල සුවඳ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
වෙන්නට ගියෙ එකකි වුණෙ අනිකකි සබඳ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අපගේ පොඩි දුකෙත් හඬනා මුලු රෑක</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
හඬවා නෑ දුකක් දී මට කිසි දාක</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
මවු සෙනෙහේ ගෙනත් පිරවූ මුලු ගේක</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
කොහොමද ඉවසන්නෙ මගෙ අම්මා මේක????</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
උදයේ පටන් රෑ වෙන තෙක් වෙහෙසෙන්නේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අප දිවි මගට යහපිරි ඔවදන් දෙන්නේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
කොහොමද යලිත් දරුවන් අතරට යන්නේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
පිතු සෙනෙහසට මෙහෙමද ??? මම සලකන්නේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
වසබී මියැදුනොත් අද මා මේ ලෙසට</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
මල්ලිගෙ ජීවිතේ යනවා අගාධෙට</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අක්කා කෙනෙකු වෙත දුන් සොහොයුරු පෙමට</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
කොහොමද ??? මුහුණ දෙන්නේ මල්ලී ගමට</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
ප්රාණය නිරුදුවන ජනකගෙ සිරුර බලා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
මුලු ගත සලිත වුණි බිය සියොලඟම වෙලා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
වස බෝතලය ඇල පල්ලට විසි කරලා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දිවුවා ගෙදර යලි පිටුපසවත් නොබලා</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අසරණ හදවතක සෙලැවුම නතර විය</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
කෙලවර වුණා එතැනින් ජනකගෙ දිවිය</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
සමු දුන් සැමට නොහකිව ලද පෙම දිනිය</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දින තුනකින් ලැබුනි ඒ කුණු වුන මිනිය</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
සෑහෙන කලක් ජනකගෙ දුක් ගී රාවේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
දොඹකොල ඇල්ලෙ සිලි හඬ සමගින් පාවේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
ජනකගෙ අවතාරෙ දුටු සමහරු කීවේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
තවමත් අසයි කිම මධුමාලිට වූවේ???</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
අවුරුදු තුනහමාරක් ගත වෙලා ගියේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
ජනකගෙ මතක දැන් නම් අහලකට නොයේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
ඉඳලා කලක් කොල්ලගෙ හොල්මනට බයේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
කෙල්ලගෙ මගුල් පෙරහර මේ දැනුයි ගියේ</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
(නිමි)</div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-30631820479077289972010-06-26T13:46:00.003+05:302010-06-26T15:03:14.333+05:30නැත ලොවේ අන් රසඳුනා 4 කොටසතැන තැන නිතර හොයනා වෙන පල් හෑලී<br />මිනිහෙක් දිනක් හමුවී රතු මුදලාලී<br />තම පුතු පැටලි බව සමගින් මධුමාලී<br />තිවුවා කණේ වැඩිපුර සමගින් කෑලී<br /><br />මේ කණ වැකුණ මුදලාලිට ඩෝං ගියා<br />එන්නෙමි උන්ට හොඳවායින් දෙකක් කියා<br />අරගෙන කිසිල්ලෙන් මත්තට සරම තියා<br />කාරය රැගෙන මධුමාලිගෙ ගෙදර ගියා<br /><br />මේ ඇහුණා නේද මධුමාලිගෙ අම්මේ<br />දැනගත් ගමන් මයි මේ ආවේ පිම්මේ<br />සෑහෙන වෙහෙසිලයි කොලු ඉහලට දැම්මේ<br />නැති කර ගන්න යනවලු ඌ උගෙ ජම්මේ<br /><br />කොල්ලව දැලේ දාගෙන විලසින් හෙරක<br />ඕකව මම හැදුවෙ විලසින් නිල් මැණික<br />නවතා නොගත්තොත් මේ හුට පට හණික<br />පසුවට නොම කියනු මා මිනිහෙකි නරක<br /><br />දෙන්නගෙ කැමැත්තයි පිළිගනු පුලුවන්නම්<br />දිවුරන පිණිස යන දේවාලෙක එන්නම්<br />මගදී හමු වෙලා මුං නැටුවට වන්නම්<br />අපි නම් දීල නෑ ඕවට උල්පන්දම්<br /><br />මගෙ යාලුවෙක් ඉන්ව ගම රත්නපුරේ<br />අහනව පුතා ගැන විස්තර සැරින් සැරේ<br />පවුලේ එකම දියණිය මගේ පුතුගෙ කරේ<br />එල්ලන දිනය ගැන ඊයෙත් කතා කරේ<br /><br />ඉන් පසු යලිත් දිවුවා තම නිවස කරා<br />අපි හිතුවේ දමයි කියලා කොල්ල මරා<br />තිවුවා දෙස් දෙවොල් විලසින් යකා ගරා<br />කොල්ලා හිටිය සැඟවීගෙන ලෙසින් හොරා<br /><br />මහලොකු අතු දුවේ, දැන් උඹ නාඬ හිටූ<br />අප හට නෑ නොවෙද?? ඉගිලෙන පිණිස තටූ<br />ගලවා දමනු දැන් හදවත ඇනුන කටූ<br />එනමුත් ඈ පෙරුව කඳුලුත් සමග හොටූ<br /><br />දැන් කෙලවරක් නෑ ගෙදරින් එන බාදා <div>ලෙස්සන්නට හිතයි ඈ ගෙන ලෙස ආඳා</div><div>හැම තැන මුර දමා ඇති මුත් මග පාදා</div><div>දෙන්නා මුනගැසුන ගිය අටවක පෝදා</div><div><br /></div><div>දෙන්නට එපා මට විරහවෙ ගිනි කන්ද</div><div>දැන් මට ඔබ නොදැක ඉන්නට පුලුවන්ද???</div><div>මගෙ මුලු හදවතම දැන් ඔබ ලඟ නේද</div><div>ඊයේ එනව කිවුවා !!! කෝ ආවාද??</div><div><br /></div><div>නෑ සුදු මැණික මට ඇති කරදර ගොන්න</div><div>කීමට තමයි ආවේ ඔබ දැක ගන්න</div><div>ඔබ මෙන් මමත් කඳුලෙනි එය දැන ගන්න</div><div>මේකත් අරුමයකි අද ගෙදරින් පැන්න</div><div><br /></div><div>අපෙ මවු පියන් මිල මුදලින් වෙලා මුලා</div><div>වෙන් කරනට හදයි අප පෙම් කැකුළ තලා</div><div>මගෙ පණ ගියොත් වෙන එකෙකුගෙ අඹුව වෙලා</div><div>ඉන්නේ කෙලෙස එය මගෙ නෙත් දෙකින් බලා</div><div><br /></div><div>සෙනෙහස දිනනු බෑ එය මහ මෙරකි උස</div><div>අප වෙන් කරන්නට හැම දෙන කවයි කැස</div><div>කියලා දෙන්න මෙවුනට පාඩමක් යස</div><div>අපි දෙන්නා මැරෙමු එකවර බීල වස</div><div><br /></div><div>අයියේ මමත් එකඟයි ඒ අදහසට </div><div>වෙන්වී ඉන්න හැකිදෝ අපි දෙන්නාට</div><div>කිසිවෙක් අමාරුවෙ මේකෙන් නොවැටෙන්ට</div><div>ලියුමක් ලියමු කවුරුත් පලි නෑ මීට</div><div><br /></div><div>දිවි නහගන්න අන් සැම දෙය පසෙක තියා</div><div>මේ පෙම් යුවල අවසන් විසඳුමට ගියා</div><div>වස කුප්පියක් අරගෙන පපු තුරුලෙ තියා</div><div>තමනට පුරුදු හමුවන තැන වෙතට ගියා</div><div><br /></div><div>ගමටම මහා මූසල ගතියක් ගේන</div><div>උඩුබිරුලුවේ ඇයි ඊයේ නරි රෑන</div><div>දොඹකොල ඇල්ල වෙනදා සිනහා පාන</div><div>වෙනුවට අද සෙයකි දුක් ගීයක් ගයන<br /><br />(මතු සම්බන්ධයි................)</div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-29055984835761563922010-06-21T17:46:00.002+05:302010-06-21T17:55:26.890+05:30නැත ලොවේ අන් රසඳුනා 3 කොටසකොහෙදෝ ඉඳන් දුවගෙන විත් අතට පැන<br />සිහිසන් නැතිව ඉන්නා නෙත් පියා ගෙන<br />ආවත් රට තොටේ මේ ලෙස ඇවිද ගෙන<br />දැක නෑ රුවැති අඟනක් මේ වගේ වෙන<br /><br />මුදු ලෙස ඇයව ගත්තා උකුලට උස්සා<br />නළලත රැඳුන ඩා බිඳු හෙමිහිට පිස්සා<br />දඟ යුග පෙනෙන දනිහෙන් ඉහලට උස්සා<br />සෙනෙහෙන් වසා දැමුවා සලු හරි ගස්සා<br /><br />නැවතත් අපෙ ආතා අර කොල්ලව එලවා<br />කෙල්ලට කුමක් වුණි දැයි බැල්මක් හෙලුවා<br />කෙල්ලව උකුල රඳවා කවුදැයි බැලුවා<br />මේ අර අපේ රතු මුදලාලිගෙ කොලුවා!!!<br /><br />පැන්නේ සතර කඩ ඉම, හැකියාව තියේ<br />යන්නේ ගමෙන් පසු දහවන කැලෑසියේ<br />එන්නේ තෙමසකිනි, විගහට නැවත ගියේ<br />ඉන්නේ කොළඹ තුම් මුල්ලේ කොලීජියේ<br /><br />දෑතට තුරුලු වී යස කොල්ලෙකුගෙ නැඩ<br />රැකවරණයක් වී වාගෙයි පෙනෙන හැඩ<br />නව පෙම් පුවතකට මොකටද දමල ලෙඩ<br />මා දැන් යමි මටත් ඇත තව ගෙදර වැඩ<br /><br />සිහි කැඳවුනා මධු මාලිගෙ ටිකෙන් ටික<br />හෙමිහිට විවර වුනි නිල් නෙතු පියන් දෙක<br />එසැනින තුරුණු නෙත් පැටලුනි එකට එක<br />කෙල්ලගෙ හද සැලුනි හැන්ඩ්සම් මුහුණ දැක<br /><br />ඇසිපිය නොම හෙලා මා දෙස නෙතු දල්ලා<br />කවුදැයි බලා හිඳිනා මේ යස කොල්ලා<br />තුරුලේ දැනෙන උණුසුම තව තව ඉල්ලා<br />නුපුරුදු හැඟුම් නැග එයි හදවත සොල්ලා<br /><br />දෑසින් ගලන සෙනෙහස ඉවසනු බැරිය<br />දෑතින් මිදෙන්නට සිදුවී ඇති සැටිය<br />ආයෙත් යනව නම් නැති වී මගෙ සිහිය<br />මේ උණුහුමේ ගුලිවී ඉන්නට හැකිය<br /><br />අනඟ දෙව් පැමිණ එහි කරණමක් ගසා<br />මේ ජෝඩුවම හදිසියෙ මුන ගැසුන නිසා<br />වයසත් නිවැරදියි පෙනුමත් නොමැත දොසා<br />හදවත් දෙකම මල් හීයෙන් කෙරුව පසා<br /><br />ඒ ලෙස පටන් ගත් පෙම් උල්පත රහසේ<br />මහ ජල කඳක් වී ගැලුවා ගම් පියසේ<br />මේ වග දන්න මුත් මධු මාලිගෙ නිවසේ<br />ජනක ගෙ නිවස වෙත පැවතුනි රහසක් සේ<br /><br />දොඹ කොල ඇල්ල ලඟ මල් වැටි ගල් පොත්තේ<br />මේ පෙම් යුවල නිතරම හමු වී ඇත්තේ<br />ඉඳ හිට හාදු පිදෙනා දෙතොලත මත්තේ<br />දුටු පැණි කුරුල්ලෙක් නැටුවා උඩ අත්තේ<div><br /></div><div>(මතු සම්බන්ධයි.....................)</div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-17590083429245102452010-05-30T16:35:00.000+05:302010-05-30T16:35:22.341+05:30නැත ලොවේ අන් රසඳුනා ... 2 කොටසකීකරු දුවකි ඈ කෙලියේ පටන් වැලී<br />
පාසල තුලදි විය හැම දෙන ගේ යෙහෙලී<br />
ලස්සන බල බලා මුතුවන් දත් පේලී<br />
දෙගුරුන් තැබු නමයි ඈ හට මධු මාලී<br />
<br />
සැමදා උදේ පාසල වෙත පිය මැනුනා<br />
පිය මැන යද්දි දෙපයේ තණ මල් හැපුණා<br />
දෙපයේ හැපෙන මල් විලියෙන් කිති කැවුනා<br />
මල් මුදු දෙපා සිඹිනට පින්කර තිබුණා<br />
<br />
ඇගෙ ආදරය අර ගන්නට දරා වෙර<br />
බැරි වුණ සමහරුන් හිටියා වෙලා කොර<br />
ගැවසෙමින් අවට ගල් අහුලමින් හොර<br />
හිටියා එකෙක් නිතරම වලියටම බර<br />
<br />
එව්වත් මිටි පිටින් ඈ වෙත සෙනෙහෙ කොල<br />
ඈ සැලකුවා ලෙස අලුයම පිඩක් කෙල<br />
හොඳ හිත ඇතිව ඈ දිනනට බැරිවු කල<br />
නරකින් දිනන්නට හැදුවා පිඹුරු කොල<br />
<br />
දෙවටක් අසල එදැරිවි නිතරම යනෙන<br />
ගංජා මතින් විකලවු සිහියද රැගෙන<br />
හිටියා අරූ ඈ එන තෙක් සැඟවි ගෙන<br />
ඇයි නොවදින්නෙ මෙවුනට වැහි නොමැති හෙණ<br />
<br />
අඟහරුවාදා හවස බස් එක පමා වුණ<br />
හින්දා තනිව මිතුරියො ටික මග හැරුණ<br />
ඉදිරියෙ ඇති විපත සිතකට නොම දැනුන<br />
පියමැන ආව පටුමග ගෙදරට වැටුන<br />
<br />
ඉඳලා හිටල දැකලා තියෙනව මූණ<br />
පෙර කළ මහ සෝනා යලි සිහියට ගේන<br />
කවුදෑ මේ යකා ඇයි මග අවුරාන<br />
හොඳ පාටක් නොමැත එන පොට නම් පේන<br />
<br />
එනකල් බල බලා හිටියේ සුදු නංගී<br />
කියනට ආදරේ හදවත තුල සැංගී<br />
හැදුවත් හමු වෙන්න තුන හතරක් වංගී<br />
ලැජ්ජා නිසයි හිටියේ අද මෙහි හැංගී<br />
<br />
දැකලා නෑනෙ මේ වැනි කෝළමක් වෙන<br />
මං තව පොඩි එකෙක් කිරි බෝතලෙන් බොන<br />
අම්මා ඇති ගෙදර එන මග බලා ගෙන<br />
කෝ! ඉඩ දෙන්න පාරක් මට නෑනෙ වෙන<br />
<br />
සෙමින් කියා බැරිවු තැන ගන්න හිත<br />
සැරෙන් රවා බැලුවා දෙස ඇයගෙ වත<br />
වරෙන් මා දනිමි ගන්නට උඹගෙ හිත<br />
වැරෙන් අල්ල ගත්තා ඇගෙ සුමුදු අත<br />
<br />
මුදවා ගන්න දැඟලූ මුත් අත විරියෙන්<br />
බැරි වුණි දඬු අඬුවකට සිරවුන සැටියෙන්<br />
කවුරුත් අසල නැත අනෙ සිහි වුනි දෙවියන්<br />
මර බිය ඇතිව කෑ ගැසුවා යටි ගිරියෙන්<br />
<br />
අබරං ආතා ගමනේ කඩ පිලට යන<br />
ඇසුණා විලාපය ඒ අවටින් නැගෙන<br />
නෑ සෙන නමුත් හරියට මේ නාකි කණ<br />
ආවා ඒ දෙසට හැරමිටියද රැගෙන<br />
<br />
සිදුවන්නට යන විපත දුටු අබරං ආතා<br />
අමතක වී තමන් බව වයසක ආතා<br />
වනලා හැරමිටිය බදලා තම දෑතා<br />
දුන්නා පොලු පාර සිහි එන්නට මෑතා<br />
<br />
පාරේ සැර නිසා කං ගැටයට වැදුන<br />
කැරකී විසි වුණා ඇගෙ අත අතහැරුන<br />
පණ ගැහි ගැහී සිටියවු මේ කුරුලු දෙන<br />
ලද අවසරෙන් දිවුවා පණ කඩා ගෙන<br />
<br />
පසු නොබලාම දිව යද්දී හුස්ම නොදී<br />
ඈ විසි වුණා පා යුග කලු ගලක වැදී<br />
එනමුත් සිහි සුන්ව බිම වැටෙනට නොමදී<br />
ඈ නැවතත් වුණා තව දෑ තකට මැදී<br />
<br />
(මතු සම්බන්ධයි..........................)<br />
<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-12396309540597525932010-05-11T15:05:00.002+05:302010-05-11T15:44:42.279+05:30වැස්සට පසු අහස...........නින්දට පෙරදි රෑ සුව අසුනකට වෙලා<div>කවි පද දෙක තුනක් රහසින් අකුරු කළා</div><div>මා අග මෙහෙසි මං ගලපන අකුරු බලා</div><div>කවදාවත් නැතිව ඇයි මේ පරල වෙලා</div><div><br /></div><div>මුල් තැන දිය යුත්තෙ තම බිරිඳට නොවෙද</div><div>කොහෙවත් ඉන්න අය ගැන මොන කවි පදද</div><div>මා ගැන කවි ලියන්නේ නැත්තේ මොකද??</div><div>ඉස්සර වගෙ නැද්ද ,ඇයි මං දැං කැතද??</div><div><br /></div><div>ඉස්සර ඔබට කවි ලිවුවා තමයි සුදූ</div><div>මෙච්චර කාලයක් සෙනෙහස මවෙත පිදූ</div><div>කොච්චර ඇතත් කවි කොල වල ලියපු කඳූ</div><div>කප්පරකට වැඩියි සෙනෙහස ඔබට පිදූ</div><div><br /></div><div>ලිවුවට පෙරදි කවි මා ගැන ඇති වෙන්න</div><div>හේතුව මොකද ?? මේ හැටි වෙනසක් වෙන්න</div><div>මං ගැන ලියපු කවි සේරම ඇති අන්න</div><div>දෙන්නද ??? ,කියවන්න යලි මතකෙට ගන්න </div><div><br /></div><div>දරුවන් දෙදෙන සමගින් මම විඳල වදේ</div><div>ඉන්නේ බල බලා මයි මග ඉඳල උදේ</div><div>ආපසු ඔයත් දාගෙන කවියකට කදේ</div><div>ඔලුවට ගහල වාගෙයි දැන් තරුණ මදේ</div><div><br /></div><div>වෙන්නේ නොමැත කිසි දිනයක පරක්කූ</div><div>බොන්නේ නොමැත සිහිනෙන් වත් අරක්කූ</div><div>ගන්නේ නොමැතිමා දෙකොනින් විලක්කූ</div><div>එන්නේ මොකද? මා වෙත මේ උලුක්කූ</div><div><br /></div><div>වෙනදේ බලා හිටියත් දෙන දෙයක් කකා</div><div>ඕවට මටත් නගිනව නහුතයට යකා</div><div>වෙහෙසෙමි උදය සිට රෑ තෙක් බඩට නොකා</div><div>ඇයි මේ ලෙසට පෙන්නන්නේ මටත් කොකා??</div><div><br /></div><div>වයලීනය රැගෙන තිබුනවු පසෙක ඔතා</div><div>මිදුලට ගියෙමි සැමගෙන් තනි කමක් පතා</div><div>රෑ ගී වැයුම නරකලු!!!!!, මොන පරණ කතා</div><div>තනු වෙහෙසුවා මෝහිණි ගැන වත් නොහිතා</div><div><br /></div><div>අඩි හඬ ඇසුන වන්නට මා පිටුපසට</div><div>ගෙන දුන්නේ බියකි මාගේ හදවතට</div><div>රෑ දේවිය සුවඳ සමගින් සීතලට</div><div>මුදු දෙතොලක පහස දැනුනා නළලතට</div><div><br /></div><div>දුක් ගී වයා ඇයි හදවත රිදවන්නේ</div><div>ඔය හිත රිදෙන වග මම කොහොමද දන්නේ</div><div>කවි පද ලියූවට මම නෑ රොස් වෙන්නේ</div><div>මේ උණු කෝපි!!, ඇල් වෙන්නට පෙර බොන්නේ</div><div><br /></div><div>අමනාපයෙන් හද පුරවා තිබුණ රොස</div><div>වියැකී ගියා දුටු විට ඇගෙ කඳුලු ඇස</div><div>මහ වැස්සක ට පසු දිදුලන නිල් අහස</div><div>මා අභියස මැවුනි වෙනදා පුරුදු ලෙස</div><div><br /></div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-77564282721073687812010-05-07T11:13:00.005+05:302010-05-07T14:03:54.138+05:30නැත ලොවේ අන් රසඳුනා (1 කොටස)නිහඬව තිබුන මේ ගම බලවිනි පියස<br /><div>හදිසියෙ කැළඹුනා පුවතක් මත නිරස</div><div>කවියක් ලියන්නට හිටි කව කවා කැස</div><div>මා හට ලද නිමිත්තකි මෙය රසම රස</div><div><br /></div><div>මාරුව ලැබුණ හින්දා මේ පාසලට</div><div>පොඩ්ඩක් වැඩියි බිම පර්චස් විස්සකට</div><div>හදිසියෙ හදා ගත් සුන්දර ගෙපැලකට </div><div>ආවා කුඩා පවුලක් පැල පදියමට</div><div><br /></div><div>බාධක ගැටලු එපමණ නැත දිවි කතරේ</div><div>පුතු උගෙනියි හොඳින් හිඳ එකොලහ වසරේ</div><div>උසස් පෙල කලා විෂයන් තුන අතරේ</div><div>දියණිය ගැටෙයි පැන ගන්නට ඉම සතරේ</div><div><br /></div><div>ගුරුවරයෙකි පියා ඇස් පාදන රටට</div><div>අම්මා හිටිය දරුවන් හා වෙලා ගෙට</div><div>සිදුවන්නට යන විපත් කරදර නොදැන හෙට</div><div>මේ අය සැමට පෙන්වූවා හිනා කට</div><div><br />දියණිය එනිවසේ ඇදගත් සැමගෙ නෙත<br />නොමනා කට කතා කිසි දින අසා නැත<br />වරදේ දෑස නොම හරවනු මැන මවෙත<br />නොකියා කෙලෙස හිඳිමිද ඇගෙ රුසිරු වත<br /><br /></div><div>හදිසියේ පිපී ගම් පියසම එකළු කළ</div><div>සැම නෙත් උදුර ගත්තා මේ නවමු මල</div><div>තැන තැන වැල කකා හිටි ගම කපුටු රැල</div><div>හැලුවා අලුත් වරකා ගෙඩියටත් කෙල</div><div><br /></div><div>ඇගෙ රූසිරි විඳින්නට හිරු සඳු අහස</div><div>උන මුත් නොහැකි විය අපමණ වත් වෙහෙස</div><div>දිය දෝවන බැවින් උදයේ හා සවස</div><div>දොඹකොල ඇල්ල පමණකි ලැබුවේ පහස</div><div><br /></div><div>සැමදා හවස දොඹකොල ඇල්ලෙන් නෑවා</div><div>නෑමට එන සැමට ඈ මදහස පෑවා</div><div>මනහර දිය කඳක රූසිරි ගෙන ආවා</div><div>වරලස දනිස් අල්ලන්නට පොර කෑවා<br /><br />ලප නොමවන් සඳට දෙඅදර සමව නැත<br />මුහුණේ එක් පසක ඉන්නකු ගැවසි ඇත<br />ගෙනෙනට තැතනු මුත් ඇගෙ උවනතට කැත<br />ඵල දරා නොමැත ඉන්නා දරපු තැත</div><div><br /></div><div>මග තොට තොටුපලේ හමු වූ විට දෙනෙත</div><div>පෙන්වා සිටිය මුත් ඈවෙත මිතුරු වත</div><div>ඒ ගම් පියස ළඳුනගෙ ඉරිසියා සිත</div><div>ඇත්තම කිවුවොතින් ඇති නොවුනේම නැත</div><div><br /></div><div>(මතු සම්බන්ධයි..............)</div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-44333958213109662672010-04-27T11:12:00.001+05:302010-04-27T14:17:15.283+05:30විනයබසයේ සැම දෙනගෙ පින් බර සිත පෑදූ<br />ඉදිරි අසුනෙ වැඩ හුන් පින්කඳ සාදූ<br />දැහැත් විටක් ගන්නට තම සිත සෑදූ<br />දැකලා රවා බැලුවා සම්මා සාදූ<br /><br />ඇහැලියගොඩ ටවුම පසුවී යන කොටම<br />අඩ නින්දෙන්ය ඩ්රයිවර් හැර හැම දෙනම<br />පෙර පස අසුන වැඩ හිඳ හුන් එහිමි නම<br />ගැහුවයි කෙළ පාර වැඩි දුර නොසිතාම<br /><br />ඊලඟ අසුන උන් හමුදාවේ මල්ලී<br />හැඳ සිටි කමිසෙ වියදම් කරලා සල්ලී<br />වැටිලා තිබුණි තද රතු පාටින් පුල්ලී<div>දැන් මොනවා කරන්නද අල්ලා ජල්ලී<br /><br />සසරින් එතෙර වන්නෙකු කෙළ ගහන එක<br />පෙර පිනකින් ලද දෙයක් නොම වන්නට නොහැක<br />නොම දෙන් පුතේ යන්නට හිත වැඩි දුරක<br />විට කෙළ වුනත් දැන් ඕවා සාංඝික<br /><br /><br /></div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-30875678163874679992010-04-24T09:08:00.003+05:302010-04-24T09:39:50.207+05:30අවසන් කොටසමම දැන් මුදලාලියෙකි පිළිගත් රටට<div>මොකටද ? නැමෙන්නේ අපි කාටත් දෙකට</div><div>කල් යල් බලා හදවා ගත් නැකතකට</div><div>දැම්මා අත්තිවාරම ලොකු ගෙදරකට</div><div><br /></div><div>දැම්මේ අත්තිවාරම නැකතට හින්දා</div><div>හිතුවා මුදල් ගලතියි! සේ වැව බින්දා</div><div>ඔලුවක් ඇතත්මොළයක් නැති මේ පෙන්දා </div><div>ගත්තා සාක්කුව තුන් කාලට හින්දා</div><div><br /></div><div>මේ සේරම කරල ඔහු දැරුවත් දිරිය</div><div>බුද්ධිය කිසිදු මිලකට ගන්නට බැරිය</div><div>ගෙවුවම ටික කලක් මේ ලෙස දිවි සැරිය</div><div>මැණිකෙන් ලද මුදල් සේරම ඉවර විය</div><div><br /></div><div>හැදුවත් කරන්නට දිවි දුක් ගඟ තරණ</div><div>බැරි වුණි මොළේ නැති හින්දා වැඩ කරන</div><div>වැස්සට තෙමී අවුවට වේලී දිරන</div><div>ඉන්නේ අර ගෙදර මයි තාමත් පරණ</div><div><br /></div><div>උදයේ වැඩට යනු දැක මම සිරි සෝම</div><div>ඇහුවා අයියෙ කොහොමද සුවදුක් වහම</div><div>අපරාදේ සල්ලි වියදම් වුණෙ එහෙම</div><div>කිවුවම සිරිසෝම තෙපලූවා මෙහෙම</div><div><br /></div><div>අයියෝ මල්ලි ඕවා නම් මොනවාද</div><div>අපි යන කළ දි මේවා ගෙන යනවාද?</div><div>හිටපු සිරි සෝම වැනි වැනි ගම් මැද්ද</div><div>මේ ටික කාලයට කළ කෙලි ටික මදිද????</div><div><br /></div><div>ලොකු දුවගේ පොතට හැට දාහක් දැම්මා</div><div>පොඩි දුවගේ පොතට තව ගානක් දැම්මා</div><div>දඹදිව යන්න අදහස ඇති අපි දෙන්නා</div><div>දෙවියන් බුදුන් සිහිකර දනකුත් දුන්නා</div><div><br /></div><div>සිගරැට් එකක් බොන්නට රුපියල් විස්සක්</div><div>ගත්තා මගෙන් උදයම වී ණය තුරහක්</div><div>නැටුවොත් ඕනැවට වැඩියෙන් වෙයි පරහක්</div><div>සැමටම කියමි, නෑ නොවැ මා හා තරහක්</div><div><br /></div><div>(නිමි)</div><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-57351203489658903862010-04-21T10:55:00.004+05:302010-04-21T15:09:49.913+05:303 කොටසඉස්සර සිරි සෝම, දැන් සිරි මුදලාලී<br />
<div>
මිතුරන් රැසක් ඇතිවී ඇඟටම ඈලී</div>
<div>
දැන් නිතරෝම ගම වට යන පෙලපාලී</div>
<div>
ටික ටික වැඩියි මිනිහගෙ සෝබන කෑලී</div>
<div>
<br /></div>
<div>
ඉහලින් කර ගන්න දුව නාවන මගුල</div>
<div>
ගමටම ගැහුව බෙර තම්මැට්ටම් දවුල</div>
<div>
නටනා හැටි දැකල ගිනි ලා ගෙන රැවුල</div>
<div>
උපහාසෙන් සිනා සුනි රක්වන් ගඟුල</div>
<div>
<br /></div>
<div>
පොඩොස්සියො කියන වැඩ ටික මග හරිතී</div>
<div>
ගැටිස්සියෝ සුලු සුලු වැඩ ටික කරතී</div>
<div>
ළමිස්සියෝ එක වැඩ දෙක තුන කරතී</div>
<div>
බැරැස්සියෝ බර වැඩ සේරම කරතී</div>
<div>
<br /></div>
<div>
ගෙන් ගෙට ගිහින් හැම දෙනටම කියල මගුල්</div>
<div>
හඬවන්නට යන්නෙ ගමටම රබන් සුරල්</div>
<div>
කටගැස්මකට ගෙන්වන්නට කියල ඩෙවල්</div>
<div>
ලොරි බාගයක් වැඩමෙව්වා නැටුං ඔයිල්</div>
<div>
<br /></div>
<div>
අහවර වී මගුල එක දිනයක් ගෙවුනී</div>
<div>
වියදම සැරට ගිය බව මගෙ කණ වැකුණී</div>
<div>
සැම දෙන ගෙදර ගිය පසු මගුලට පැමිණී</div>
<div>
වැහැලා පෑව්වා සේ ගම නිහඬ වුණී</div>
<div>
<br /></div>
<div>
(මතු සම්බන්ධයි...........)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-27828215227952234702010-04-20T10:40:00.002+05:302010-04-20T11:52:31.660+05:30නටුවෙ කටුආවේ බස් රථයකිනි යන මහ නුවර බලා<div>කට කපලා හිටියෙ උඩරට මැණිකේලා</div><div>උනුන් දෙඩු වදන් මා සවණත වැකිලා</div><div>රෝස මල් වුවත් නටු අග කටු පිරිලා</div>Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-25120192807255577502010-04-18T10:17:00.002+05:302010-04-18T11:04:26.677+05:302 කොටස------කාරය ගෙනාවත් ලස්සෙට කොඩි දාලා<br />පාරක් නොමැත කාරය ගන්නට හදලා<br />කාරය ගෙදර ගෙනියුම පසෙකින් තියලා<br />වීරිය කලා පාරක් ගන්නට කපලා<br /><br />පාරක් ගැනීමත්පොඩි කෙළියක් නොවුනී<br />අබරං මාම ගේ ඉඩමෙන් නතර වුණී<br />පාරක් දෙන්න බෑ මාමා පරල වුණී<br />කොහෙදෝ තිබූ නඩු හබයක් පටලැවුණී<br /><br />මේ කලබලය අතරෙදි තව වැඩක් වුණා<br />සෝමෙගේ හිසේ බර මොහොතින් දෙගුණ වුණා<br />මල් බර සමයකට සතුටින් දෑත් වනා<br />මිනිහගෙ පොඩි දෝණි ගෙයි මුල්ලකට වුණා<br /><br />මේ ඇහුණාද බැලුවා මම නැකැත් කල්<br />නාවන්නට කෙල්ල වතුරෙන් පිච්ච මල්<br />වැඩිපුර දැඟලුවොත් නැති වෙයි වැලේ වැල්<br />රුපියල් අතර ගැහියෑකිද ? අලුක්කාල්<br /><br />හිටියා මදෑ අනුන්ගෙ පිට කහ කහා<br />පෙන්නමු අපට ඇති හැකි බව වහ වහා<br />මේ ලැබු පිණට නොම පතුරා කට වහා<br />පලයං බං මගෙන් හොඳ පදයක් නාහා<br /><br />(මතු සම්බන්ධයි----)Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-81271925278602267562010-04-10T19:03:00.001+05:302010-04-10T19:04:23.926+05:30සත්ය කථාවක් ඇසුරෙන් ගොතන ලද ප්රබන්ධ කථාවක්මිණිකැට සොයා පොලොවේ ගැඹුරට යෑම<br />
සිරිතකි ඔහුගෙ උදයෙම පතලට යෑම<br />
බැඳගෙන බත් මුලක් ලෙස දහවල් කෑම<br />
නම ඇහුවාම කිව්වේ මම සිරිසෝම<br />
<br />
වෙහෙසෙයි ගිහින් මිණි පතලට කහවත්තේ<br />
මැසි මදුරැවන් ගෙන් කිසි අඩුවක් නැත්තේ<br />
කවදා ගන්නදෝ ඉහලට මේ තත්තේ<br />
යම් කිසි වාසියක් ඇයි තවමත් නැත්තේ?<br />
<br />
දූවරැ දෙදෙන සමගින් මිනිහගෙ පවුල<br />
ගෙදරට වී ඔහේ ඇමිණුව දිවි මෙවුල<br />
ගම් කෙලවරක වූ ඉඩමේ තනි හවුල<br />
කටුමැටි ගෙයි විසූවයි පොල් අතු හෙවුල<br />
<br />
තුනපහ ගොරක සමගින් දෙහි රතු ළූණූ<br />
අරගෙන එයි ගෙදර විට මුදලක් ලැබුණූ<br />
ඉඳ හිට දාක වල් ෆැන්ටා පදම පිනූ<br />
මිනිහව පිළිගනී මග පස කුණු කාණූ<br />
<br />
ජීවිතෙ වසා ගෙන පාවුනු අඳුරු වලා<br />
පහ කරනා මොහොත පැමිනුනි නැකත් බලා<br />
පෙර පින සෝමෙ ගේ තිබු මුල්ලකට වෙලා<br />
ගැරුම් වට්ටියට ආවා නිලක් වෙලා<br />
<br />
මේ නිල් මැණික ලැබුණේ පෙර පිනක් ලෙස<br />
අඩුවට දෙන්න නොහැකිය දලමක් විලස<br />
අවසානයේ ගැනුනේ ලංසුවක් ලෙස<br />
පනස් එක් දාහක්ය හැත්තෑ තුන් ලක්ස<br />
<br />
බස් වල ගියෑකිද ගෙන මුදලක් මේම<br />
කිවුවා හැමොටම පෙර අපෙ සිරිසෝම<br />
ගත්තා කාර් පොඩ්ඩක් නැති ගැස්සීම<br />
ඉහලම හොටෙල් එකකිනි හැමටම කෑම<br />
(සත්ය කථාවක් ඇසුරෙන් ගොතන ලද ප්රබන්ධ කථාවක් , ඉතිරි කොටස ඊලඟ දිනයට!!!!)<br />
<br />
<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-34391703682204659312010-04-06T10:54:00.000+05:302010-04-06T10:55:00.000+05:30සොයා දෙන්නදහසක් දෙනා හමු වූ වත් නොවේ සකී<br />
බාලේ පටන් යහමග දියුණුව සැලකී<br />
දුක සැප දෙකේ බිතු සිතුවම් සේ නොමැකී<br />
මිතුරෙකු සිටීමත් පෙර කළ පින් කමකී<br />
<br />
දහසක් දෙනාගේ නැණ නෙත් එළිය කොට<br />
නොකළත් මෙහෙවරේ අඩුවක් සමාජෙට<br />
සෙව්වත් නන් දෙසින් සමකුල විවාහෙට<br />
තාමත් නෑ නෙ කෙල්ලෙක් මගෙ යාළුවට<br />
<br />
මිතුරනි වෙසෙන මේ සයිබර් අවකාසේ<br />
නොවුනත් පෙනුම හැඩ රුව ගිනි කිකිළිය සේ<br />
මිතුරා සමග ජීවත් වන්නට පණ සේ<br />
අඟනක් සොයා දුන්නොත් නිවනින් සැනසේ<br />
<br />
මිතුරට මගේ අගනා පෙනුමකින් හෙබී<br />
ඉතුරුව කරන්නේ නම් නැත නොකා නොබී<br />
සේවය පිණිස තම ජීවය පසෙක තැබී<br />
හිටියා ලඳක් පෙරදී හදවතට එබී<br />
<br />
ගැටුනා එකට දෙන්නගෙ ඇස් දෙකේ බබා<br />
සැලුනා දෙහද වැටුනා ඇස් හතර ප්රභා<br />
දැනුනා අපට පෙන්නූ මුත් සැමට බබා<br />
ගැලුවා මාස හතරක් ගඟ නැතිව හබා<br />
<br />
මොන කරුමයක් දෝ මන්දා පල දුන්නේ<br />
දැන ගත් පසුව ගෙදරින් මෙය විමසන්නේ<br />
බැඳගත් බෙරේ ගහමුයි ඔහු පවසන්නේ<br />
එනමුත් ඇගෙ පියා හරහට මයි උන්නේ<br />
<br />
ඒකිට බැරිලු අප්පගෙ හිත රිදවන්න<br />
මේකට බැරිලු මගුලක් නොමැතිව යන්න<br />
කෝකට වත්ම බෑ හිත් දෙක ගලපන්න<br />
ප්රේමෙට සමු දුන්න ! මට ඇඬෙනව මෙන්න<br />
<br />
සේරම කතා දැන් ඉතිහාසයට ගියා<br />
MSC එකට ඔහු පිට රටට ගියා<br />
ආපසු ඇවිත් BLOG එක නව රසක තියා<br />
අප හැමටම බලන්නට ලියනවා එයා<br />
<br />
රසවත් ගඟක් වැනි BLOG එක කියවන්න<br />
ඔහු ගේ හදේ පිවිතුරු බව දැන ගන්න<br />
එක හැලියක් උයා ගෙන දවසක කන්න<br />
පින් සිද්ධවෙයි කෙල්ලෙක් හොයලා දෙන්න<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-47363922692247794492010-04-05T09:41:00.005+05:302010-04-05T13:26:53.265+05:30අසල් වැසියෝඉරිදා නිසා උන්නේ නින්දකට වැද<br />
ඇසුනා අවට අලුතින් හැදු රබන් පද<br />
විමසා බැලිමි නොතකා හිස වැටෙන පොද<br />
දුටුදේ නිසා හිත රඟ දුනි විරිදු පද<br />
<br />
දොරකඩ ගෙදර ඉන්නා සමරෙගෙ නෝනා<br />
හිස් බඩ ඇවිත් ඉදලක් ගෙන වනමින්නා<br />
සංස්කෘත සමග සිංහල අනමින්නා<br />
අමරෙගෙනෝනාට දෙහි කපමින් උන්නා<br />
<br />
අමරෙගෙ නෝන නෑ කට වහගෙන හිටියේ<br />
ඇගෙ ගම් පළාතලු මාතර ඉඳිකැටියේ<br />
බැඳලා හිටපු බල්ලා ගෙන කිටි කිටියේ<br />
වඩිග පටුන නැටුමට සැරසෙන සැටියේ<br />
<br />
අපටත් නොහැක නෑසුන විලසට ඉන්න<br />
යුද්ධය නොම හැඩයි නැවතීමක් ගන්න<br />
බැරි තැන තවත් සිංහල ඉවසා ගන්න<br />
නෝනව යැවුව විස්තර විමසා එන්න<br />
<br />
හේතුව විමසුවෙමි හිස්බඩ කෙල ගන්න<br />
දෙකොනින් හිනා යන කරුණකි දැන ගන්න<br />
නෝනා අපේ ඒ මැද්දට නොම එන්න<br />
සිදු වෙයි එකෙකු හට යටිපස් ගමු යන්න<br />
<br />
අමරෙගෙ ගෙදර අති කරනා පොඩි කිටියා<br />
අල්ලපු ගෙට පැනල විලසින් හොර කොටියා<br />
නෝනග සැප ඇඳේ නිදියාගෙන හිටියා<br />
අඬ දබරෙට එකම හේතුව මෙය සැටියා<br />
<br />
පැන්නේ පූසා හින්දා නැවතුනි ඔහොම<br />
අප්පේ අදයි දැක්කේ ගෑනුන් මෙහෙම<br />
උන්දෑ අපේ කිවුවා ගෙට ආ වහම<br />
පැන්නේ මහත්තය නම් හෙම වෙයි කොහොම????<br />
(නම් ගම් මනඃකල්පිතයි)Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-77431829766644486302010-04-04T19:45:00.001+05:302010-04-04T20:00:55.089+05:30මොනවට අනගි ලිපි ලියමින් විටින් විට<br />
මා වට සලන සොහොයුරු කැළ දකින විට<br />
කීවට නිකන් පොඩි තරහක් පැමිණි විට<br />
මේ රට ගිහින් නැත තවමත් බල්ලාට<br />
<br />
කියවන විටදි සයිබරයේ රැඳි කුරුටූ<br />
සතුටක් දැනේ හදවත් ගැන නැති අරටූ<br />
හැම එක් වෙලා වවමින් යහ සිත් කොරටූ<br />
හැකි ශක්තියෙන් කරලමු යහපත පෙරටූ<br />
<br />
<br />Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5831442582192482668.post-579169027242392892010-04-03T12:24:00.001+05:302010-04-03T13:55:06.604+05:30වෙනස!ඉස්සර කාලෙ ට්රයි කළ කෙල්ලව දැක්කා<br />
යනවා පාරෙ තම දරු දෙන්නත් එක්කා<br />
පෙර දී ඈව සුර අඟනක් ලෙස දැක්කා<br />
අප්පේ හැටි!!!!! තිබූ රූපෙට වුණි මක්කා???Srimanjulahttp://www.blogger.com/profile/17668656140061817145noreply@blogger.com4